De tijd dringt

Het is inmiddels vroeg in maart. Voorgaande jaren had het voorjaar nu wel zijn intrede gedaan. Dit jaar niet, nee, verre van dat! Mijn geduld begint op te raken. Jaja ik weet het, “wat stel je je nou aan man?” of “ga gewoon vissen!”. Iets in de tempratuur weerhoud mij er van om net als voorgaande jaren teleurgesteld te worden.

Op een paar korte dag sessietjes na ligt mijn visserij op z’n gat. Als ik tijdens het opruimen van zo'n sessietje een gesprek aan ga met een voorbijganger, blijkt dat de nuchtere medemens gelijk heeft. “ ’t is nog te koud man!”. Ik wil er snoei hard tegenin gaan maar ik besef dat hij gelijk heeft.

Deze week kan er wel is verandering in gaan komen. De tempraturen stijgen tot boven de 10 graden en de wind draait naar noorden. Tenminste, hij komt dus vanuit het zuide! Warme lucht dus

Samen met Timo ga ik proberen “the feeling” te krijgen. Timo, die vorig najaar als enige gelukkig was tijdens de ahv spiegelkarper wedstrijd, stuurt me een whatsappie ( moderne sms :) ). “ van het weekend effe knollen rossen? “, ik weet direct wat hij bedoelt en we maken een plan.

Luchtig/klein voer, klein/natuurlijk aas en subtiel materiaal vormen het gereedschap voor een succesvolle voorjaars sessie. Met een inline methodsysteem en een soepel onderlijntje met maggotclip ( u raad het al, volgestampt met maden) vormen een niet te weigeren aanbieding voor het kleine grut. Nouja, dat denken wij tenminste!

Benieuwd naar het resultaat?

Stay Tuned,
Bastiaan Cappendijk