Najaarsnachtje

‘Nee mam, ik eet niet mee. Anders zit ik straks weer in het donker op te tuigen’. Ik doe de deur achter mij dicht en leg mijn laatste spullen in de auto en rij naar de boot. 

De twee voorgaande dagen heb ik ongeveer 3 kilo Instant 8 van Martin SB gevoerd, verspreid over 100 vierkante meter. Deze stek van het kanaal hebben ik en mijn vismaten al heel vaak bevist. Alleen dit jaar lag de nadruk voornamelijk op een ander deel van het kanaal en zo zag ik mijn kans schoon het hier weer eens te proberen. Met de boot vaar ik een kleine kilometer naar de stek.

De krabben lieten niet veel over van mijn aas, veel verversen dus!

Wanneer ik daar aankom plant ik de steekstokken, overigens met wat moeite door de stenen die onder aan de dijk liggen, en zorg er voor dat ik snel kan uitgooien. De stek bestaat uit een hoek van een kanaal waar twee woonboten liggen  die vergezeld worden door een klein ‘’eendeneilandje’’. Met de werppijp voer ik verspreid nog een kilo boilies. Af en toe raak ik vol de woonboot. Maar de bewoners lijken het gelukkig niet te horen of te deren.

Van klein naar groot.

Aan de waterkant probeer ik altijd zo veel mogelijk te filmen en ook nu sta ik weer met mijn camera in mijn hand. Een mooie shot van mijn piepers is wat ik probeer te maken maar plots krijg ik een volle aanbeet op mijn linker hengel. Snel gooi ik de camera in de hoek en de strijd begint. ‘Yes, in het net!’ Na een korte dril kan ik de vis scheppen. Niet al te groot maar zeker leuk om mee te beginnen na 15 minuten. Meteen ondervind ik de nadelen van alléén in de boot zijn… fotograferen op de kant met de zelfontspanner is al lastig, laat staan in een boot met niet al te veel ruimte. Uiteindelijk staat de vis op de foto en zorg ik er voor dat alles snel weer uitligt.

Binnen een half uur gaat de rechter hengel af en sta ik niet veel later met een iets grotere schub in mijn handen. De vissen zitten duidelijk op het voer! Binnen enkele uurtjes vang ik vijf vissen waarvan een super sterke spiegel van 11,5 kilo die maar bleef gaan en een mooie lange schub van iets meer dan 10 kilo.

Een brok kanaalpower.

Om een uurtje of vier in de nacht vang ik nog een leuke schub. Op het moment dat ik de vis sta te drillen komt Stijn net terug van het uitgaan en rijdt over de dijk. ‘O je hebt er een!’ roept Stijn. Wanneer ik de vis schep til ik het net op en roept Stijn: ‘Oo knolletje!’. Dit keer zet ik vis zonder een foto te maken terug en besluit de hengels binnen te draaien. Ik zeg Stijn gedag, voer nog wat boilies en laat de stek even met rust.

Wanneer ik ’s ochtends  wakker wordt gooi ik de hengels snel weer uit. Dat ik de stek even met rust heb gelaten blijkt een goed besluit te zijn geweest want binnen een half uur sta ik weer met een kromme hengel. Dit laatste schubje is een mooie kers op de taart en ik besluit na zeven vissen er mee te stoppen. Met veel moeite draai ik de steekstokken uit de grond en geef vol gas richting huis, ‘Onee woonboten!, dan maar rustig naar huis tuffen. 

De mooiste van de Sessie

 Daniël Stoop.