De generale repetitie - Bastiaan Cappendijk

Ondanks dat het werkelijk pijpenstelen regent nu mijn ganzenveer het perkament kietelt, waande we ons gister even in de zomer. De zon was fel, de lucht strak blauw en de wind waaide zwoel.

De watertemperatuur mag dan nog steeds wel teleurstellend laag zijn,
maar dit zijn weersomstandigheden waarbij mijn “struin” instinct de leiding neemt.

Vissen met de korst is iets wat ik graag doe. De gulzige karpers die zonder pardon door het oppervlak breken om een korst of brok naar binnen te slurpen zijn voor mij niet te weerstaan. Dit jaar is het er, mede door het nog altijd koude weer, nog niet van gekomen. 

Wel heb ik al enigszins research gedaan naar goed(e)(kopen) hondenbrokken om zo mijn slag te kunnen slaan. Toen de weersvoorspellingen dan ook twee dagen mooi zouden zijn bedacht ik me geen moment. Hup, op de fiets naar de lidl om daar een kanon van een zak hondenbrokken aan te schaffen. Na een aantal kleine huis tuin & keuken testjes (duurzaamheid, hardheid, drijvendvermogen) werd het tijd voor de praktijk.

Stijn is na zijn examen drukte wel in voor een avondje “testen” in de polder. Direct bij aankomst worden de polderslootjes rijkelijks voorzien van brokken en her en der een korstje. Er wordt op deze plek al nauwelijks gevist, laat staan met hondenbrokken. De broodkorsten wekken hopelijk interesse en vervolgens kunnen de brokjes natuurlijk niet links blijven liggen.

Het plan werkt verrassend goed. Eerst worden voorzichtig wat kleine korstjes verorberd maar op den duur beginnen ook de brokken te verdwijnen. Om snel kans te maken monteer ik ondanks het voer, toch een klein korstje op de haak. Geen twee seconden laten sta ik met een kromme hengel. Helaas is de vis niet goed gehaakt en staat de hengel snel weer recht.. BALEN!

Ondanks al de drukte van daarnet blijven de karpers op hun gemak door azen. Het duurt dan ook niet lang voordat Stijn en ik beide een mooie beloning op de mat hebben liggen.

Naar mate de avond vordert neemt de wind toe en de activiteit aan de oppervlakte af. We besluiten over te gaan op de zinkende korst en ook deze methode werp zijn vruchten af. We vangen in totaal een zestal prachtige polders schubs en druipen voldaan af. Het blijft heerlijk hengelen, zo op een zomerse avond.

We kunnen concluderen dat de brokken op dit water wel een korte introductie nodig hadden, maar daar is ook alles mee gezegd. Door de harde wind konden we helaas geen mooie voerplekken creëren maar her en der was flink wat geslurp te horen.

De oefening zit er op, het echte werk kan beginnen!

Stay tuned,
Bastiaan Cappendijk