Zoals jullie hebben kunnen volgen is het nog niet veel soeps bij ons. Doen wij iets verkeerd, ligt het aan de natuur of hebben we gewoon pech. Nouja pech pech, die 16kg vis die als eerste ons net vond was zeker geen pech. Toch wil ook ik wel weer eens een natte onthaakmat.
Stijn heeft sinds kort een hond, Gijs genaamd, en laat deze
geregeld uit. Bij zo’n uitlaat ronde wandelde hij een tijdje terug langs een
slootje waar hij hier en daar wat karpers zag azen, belletjes, stofwolken en
staarten, je kent het wel.
We weten dat het hier om het formaat polder gaat maar ach,
vis is vis en op dit moment ga ik al door het dolle van een voorn. We tuigen
beide een penhengel op en gaan op pad. Niet zo gek veel later spot ik de eerste
vis. Door de duidelijke aanwezigheid van karper besluiten we op dit ondiepe
water (30 centimeter) geen plekjes te maken maar proberen we ze gewoon instant
te verleiden.
Al snel liggen de eerste vissen in het net. Ze zijn niet
veel groter dan het water diep is maar ach, we vermaken ons best. Uiteindelijk weten we er 5 te vangen.
Als bekroning van de avond vangen we nog een prachtige
spiegel die overigens van geen ophouden wist, wat een arbeider! En dat met zijn
formaat. Hem zie ik graag nog eens terug.
Zie je wel, vissen kunnen we nog wel!
Stay Tuned,
Bastiaan Cappendijk
Bastiaan Cappendijk
Geen opmerkingen :
Een reactie posten