 |
| Hij verdiend een vette druk! |
Zoals ik in m’n laatste verslag al kort vertelde, wordt er
op dit moment echt niet stil gezeten. Integendeel zelfs! We hebben het zo druk
dat de verslagen soms enige tijd op zich laten wachten. Vandaag moest ik met
het slechte weer (tijdens een prachtige zomer) weer even terug denken aan
alweer een paar weken geleden.
Even verderop laat ik een zak met zoete snoepjes te water,
de Roasted Nut van Martin Sb moet het gaan doen. Een bijkomstigheid is dat deze
snoepjes fel oranje zijn, en dus makkelijk te herkennen op de stek (1 meter
diep) als ik de volgende dag arriveer. Na nog twee stekken te hebben aangedaan zijn
we tevreden en verlaten we het water.
Wanneer we de volgende dag op de stek aankomen, gaat alles
sneller dan gewoonlijk. De boot wordt met een recordtempo opgeblazen, de tent
overent getrokken en de hengels lijken zichzelf op te tuigen. Dit heeft niet
alleen te maken met onze ondragelijke drang naar dikke vissen, maar ook met de
regenbui die volgens buienradar elk moment kan neerstrijken.
Timo peddelt vluchtig naar zijn stek en doet stuntelen in de
SGB overkomen als professioneel werk. Geen wonder dat ik met volvertrouwen na
hem de boot in spring. Echter, als ik mijn haakje laat zakken zie ik hem gewoon
tussen het wier vallen. “Dat gaan we dus even anders doen” peper ik mezelf in.
Met de kracht tot uit m’n tenen wil ik de lijn vastpakken en daarbij vergeet ik
de stabiele ligging van een SGB. Een
luide plons klinkt en zelfs onderwater is het nog luidere gelach van Timo te horen.
Geef hem eens ongelijk. Jammer genoeg voor jullie is hij in zijn lachbui
vergeten beeld op te slaan van dit moment, maar ik garandeer, het was om te
gieren!
Enkele kleineringen, lachbuien en rolberoertes later komt er
wat geluid uit één van Timo z’n beetmelders. In eerste instantie denken we aan
de kolonie meerkoeten op z’n stek, maar even later gaan de losse piepjes over
in een fluiter, INGRIJPEN. Na een mooie dril op het heldere water ligt er een
dikke schub in de mat. Zou het de vis van gister avond zijn? Is hij/zij meteen
op het voer geland? Tijdens het wegen wordt deze gedachte bevestigd. Voor Timo z’n
stek werd door deze vis ook één van de Roasted Nut stekken aangedaan want er ligt na
schatting zo’n 100 gram aan oranje uitscheiding op de mat, heerlijk!
Tijdens het terugzetten van de eerste vis begint het wateroppervlak te beven, de regenbui doet zijn intrede. Een mooie gelegenheid om aan het diner te beginnen. Een hamburger met gebakken ui staat op het menu, lekker voor de weerstand!
Nog voor de laatste hap gaat er alweer een hengel vandoor.
Dit keer ben ik aan de beurt en doe dan ook wat nodig is. Na weer een mooie
dril ligt er een iets kleinere schub in het net. Door de hevige regenval
besluit ik de vis gauw weer terug te zetten, en dus trekken we ons terug in de
tent
Nu duurt het wat langer, maar ons hoor je niet klagen. We
zijn al behoorlijk tevreden met het resultaat. Eindelijk hebben we eens flink
succes als team!
Geen 5 minuten wanen we ons in een paradijsje. Een paradijs
van maximaal 2 bij 2, maar wat hebben we het goed! Onder het genot van een film
genaamd “Springbreakers”, een goede fles rode wijn en een sigaartje gaan we de
nacht tegemoet.
Als de film net leuk begint te worden is er eindelijk weer
eens geluid, Timo z’n ondiepe hengel gaat als een trein. Helaas weet de vis één
van de staande bielzen te vinden en zullen we er in de SGP, in de stromende
regen, naar toe moeten. Als ik hier film bij had dan had niets anders dan de
titelsong van “the A-team” beter gepast. Met vakmanschap komen we aan, opereren
we en scheppen we. Het blijkt een oude krijger a 13kg. De kers op de taart, de uien
op de burgers en de kapseis van de dag ervoor. Wat zijn we trots.
Hier komen we snel weer eens terug, HEEL snel, dus…
Stay Tuned,
Bastiaan Cappendijk
Bastiaan Cappendijk
Geen opmerkingen :
Een reactie posten