De laatste weken heb ik 2 sessies gevist. Een ervan was de week in Frankrijk en de ander , waar ik net terug van ben, was 3 nachten op het Plashuis met mijn vader. De Frankrijk trip was voor mij qua vangst een grote teleurstelling. Qua vangst dan hè! Want verder was het top. Aan het verslag van Frankrijk wordt druk gewerkt dus nog even geduld. Nu dacht ik aangezien ik met mijn vader naar het Plashuis ging ik wel even wat karper kon gaan vangen. Maar of dat ook zo makkelijk ging…
Aangekomen bij het Plashuis hoorde we dat de afgelopen tijd de vangsten wat minder zijn op het water. Dit liet mij eigenlijk niet echt afschrikken omdat we 1½ maand geleden hier nog een top sessie hadden gehad. Toen we aankwamen op de stek had ik er aardig wat vertrouwen in. De wind stond namelijk zeer gunstig op de stekken te blazen. Snel de stekken aanvoeren en de hengels optuigen. Rond het avondeten werden deze netjes uitgevaren tegen de lelies aan en tussen de gaten in het riet. In de avond hadden we nog steeds geen leven gehad en besloten we maar de zakken op te zoeken hopend dat we er snel weer uitmochten. Maar helaas… ’s nachts geen tuut gehad tot ik in de ochtend een flinke run kreeg. Na aanslaan kwam de karper met flinke snelheid naar me toe zwemmen waardoor ik de druk van de lijn verloor en voor de kant de haak uit de mond schoot. Dat is flink balen en helemaal omdat ik een uur later op een ander hengel weer een run kreeg maar door de lelies ook deze wist te verspelen.
Overdag haalde we de hengels binnen en voerde we de stekken wat aan. Rond 6uur ’s avonds gingen de hengels er weer in en 2 uur later ging de hengel van mijn vader alweer af. Het resultaat was een mooie grasser van 14pond.
De avond bleef weer stil maar rond 2uur ’s nachts mocht ik dan eindelijk mijn eerste karper van de sessie vangen. Een spiegel van het zelfde formaat als de graskarper.
Rond 12uur de volgende dag wou ik eigenlijk voorstellen om de hengels binnen te draaien om de stekken wat rust te geven. Maar op dat moment kreeg mijn vader een aanbeet en dit leiden weer tot een zeer mooi spiegel. Helaas waren de gewichten nog wel een beetje laag.
Het bleek dus dat er overdag ook gewoon nog kon worden gevangen. Want een uurtje later kwam er weer een run voor mijn vader. Alleen door oude lijnen van vorige vissers verspilden we deze vis. Zeer zonde dus!
De laatste nacht van de sessie brak alweer aan. Tot nu toe hadden we 3 karpers van klein formaat. Dit viel ons een beetje tegen aangezien we de vorige keren een stuk beter vingen. Waarschijnlijk lag het aan het overschot van natuurlijk voedsel en was er niet veel interesse voor ons aas. Maar toch wisten we nog de laatste nacht nog een mooi karper van 20pond te vangen. En was de sessie toch nog een beetje geslaagd.
Vangze!
Jordy
Geen opmerkingen :
Een reactie posten