Ik begin met een sessie van 3 nachten die ik samen met Stijn
heb beleefd op het Plashuis. Wie de site wat vaker bezoekt, weet dat ik
daar wel vaker kom met mijn vader. Door alle verhalen die ik hierover
vertelde werd Stijn een beetje nieuwsgierig en wilde er ook wel is gaan
vissen. Ook zijn vader Theo wou wel is
kennis maken met het water. Hierdoor kwamen ze op het idee om er een weekendje te boeken en mij mee te vragen. Stijn en ik zullen vol op op de karper gaan en
Theo zal een dagje komen witten.
Na wat overleg met de eigenaar Andre besloten we op een
nieuwe stek te gaan zitten. Normaal gesproken ga ik altijd alleen naar stek 7
maar aangezien deze al geboekt was kregen we een andere stek voorgesteld. Op
het eerste gezicht zag die er niet verkeerd uit en we waagde de gok. De
partikels werden geweekt, gekookt en geproefd. Onderlijnen werden vers geknoopt
en de vriezer werd leeg getrokken voor de boilies. We zijn er weer klaar voor!
Om stipt 11uur staat het busje van ''van der Tooren'' voor mijn
deur. Uiteraard is het aan mijn kant weer gehaast, maar uiteindelijk ligt dan
alles in het busje. Als we bij het Plashuis aankomen is het wat chaotisch. Er
is namelijk die avond jazz aan de plazz, een jazz festival aan de plas. Wij waren hier overigens wel van op de hoogte gesteld en wist ik m'n weg inmiddels wel. Na
een bakje koffie gooien we snel de boot vol. Een gesjouw van weet ik het wat, maar
na een tijdje ligt de boot vol en varen we richting de nieuwe stek.
Als dan uiteindelijk de hengels in orde zijn gemaakt, de
stekken zijn bepaald en de lijnen zijn uitgevaren wachtte er ons nog maar een
ding: wachten op de eerste
karper! En dat duurde niet lang. Na een paar valse piepjes schoot de top van
mijn hengel al snel krom. En ja hoor daar lag de eerste spiegel van de sessie.
En ook voor Stijn was het snel feest. Snel werd de vis weg
van de lelies gedrild en daar lag dan ook voor Stijn de eerste karper van de
sessie op de mat.
Onder het genot van pannenkoeken beseffen we dat het al best
goed loopt, en dat alles op een onbekende stek. Maar gelukkig bleef het hier niet
bij. Nee, de runs bleven maar komen. Tot 3 uur s’nachts bleven ze gaan,
tot in de hozende regen, tot dat we moe waren. Eindstand eerste nacht: 8
karpers. Niet groot maar wel leuk.
Door deze eerste productieve nacht hadden we er veel
vertrouwen in gekregen. Maar het was waarschijnlijk iets te veel vertrouwen.
Overdag hadden we de hengels in gehaald om de stekken met wat voer even te
laten rusten. s ’Avonds gingen we de rigjes weer uitvaren in de hoop dat het
weer als een gek ging lopen. Maar helaas de gehele nacht wisten we maar 1
karper te vangen. Ik vond het niet zo erg, want met een oorontsteking zit je er
niet op te wachten om er tig keer uit te moeten. De volgende ochtend was de
oorontsteking gelukkig over en kwam Stijn zijn vader onze stekken even afromen. Het ene na het andere witje kwam op de kant. Maar we vonden het niet erg want de
broodjes van De Osdorper en s’avonds een lekkere bami maaltijd maakte het
helemaal goed. En hij mocht zelfs nog 2 prachtige spiegels scheppen. Dus Theo
je mag zeker vaker langskomen!
Deze laatste nacht zochten we maar vroeg de stretchers op
aangezien we er de volgende ochtend weer vroeg uit moesten. Ook deze nacht werd
geen spectaculaire nacht. Naja toch nog een mooie grasser mogen vangen.
De volgende (vroege) ochtend ruimde we de spullen op en
vaarden we richten de ingang waar Theo het busje al had voorgereden. Op weg
naar huis, en voor mij op weg naar een introductie week voor school. Pfff…
Vangze!
Jordy
Jordy
Geen opmerkingen :
Een reactie posten