12 november, 2012

Amsterdamse pikefighters - part 1 - the return

Het is inmiddels al weer een tijdje geleden dat ik heb gevist. M'n vissers instinkt vertelt me dat ik te laat ben. De karpers zijn volgevreten, de tempratuur daalt en de stekken zijn platgevist. Ik ben vergeten de najaars schatkist te openen dit jaar.


Toch ben ik niet helemaal klaar met het vissen, nee! Mischien kunt u het zich nog herrineren van vorig jaar, Mission pike. Nadat we onze karperspullen warm hadden opgeborgen, werden onze pluggen en spinhengeltjes uit de kast getrokken. Zo is dat ook nu het geval.

Inmiddels een week geleden is het dat ik samen met Jordy sta te werpen op een brede sloot met behoorlijk wat begroeing. Eerst heb ik een volger die door mij teveel tijd krijgt. Hij opent zijn bek al, maar vervolgens besluit hij toch af te wijken naar links. raar? Mischien toch wat sneller binnen vissen?

Niet veel later staan we in een, met wier dicht gegroeid stuk, te werpen. Met een plug is het nauwelijks te doen maar met mijn enkelhakige spinnerbait kom ik een heel eind. Ik hoor mezelf nog denken : "hier horen ze gewoon te liggen''. Eerst krijg ik een aanbeet maar die schiet los na een paar velle tikken. Vervolgens haak ik als nog een snoek(je). Hij is letterlijk en figuurlijk klein en fijn. Nog geen 40 centimeter denk ik maar wel piek fijn!
Ik heb de spanning weer eens gevoeld. Mijn speciale vissers adrenaline pompt weer van top tot teen. Ik wil meer!

Stay tuned,
Bastiaan Cappendijk

Geen opmerkingen :

Een reactie posten