Het
is ongeveer 2 jaar geleden dat Stijn en ik een mooi stukje kanaal hadden
gevonden. Het was midden in de zomer en heerlijk lekker weer. We visten er 2
nachtjes en vingen er zeer leuk. Pas in de zomer van 2012 gingen Stijn en ik er
weer aan de slag. In totaal 3 nachtjes gezeten met weer zeer mooie resultaten. Toen
het zonnetje de laatste dagen weer volop ging schijnen en Stijn en ik weer eens
een nachtje wilden gaan vissen was de keuze snel gemaakt. Berenkuil here we come...
Wat
hadden we er zin in om er weer eens te gaan vissen! We hadden het er nog eens
over wat we er wel niet allemaal hebben gevangen. Veel mooie spiegels en een
aantal grote schubs zijn hier al op de kant gekomen. Maar er valt nog meer uit
te halen. Ik weet het zeker!
We
besloten om 2 dagen voor te voeren. Niet te zuinig want de vissen moesten nu
wel eens los zijn. Zo’n 5 kilo boilies ging er per dag in. Met een beetje geluk
was het gemaal niet aan gegaan en konden we de karpers een beetje vast houden
op de plek. Het weer werd met de dag beter en het zag er naar uit dat het weer
lekker zonnen werd in de berenkuil. En ja dat werd het ook!
Het
is dinsdag middag als ik aan het kanaal sta en in de verte Stijn zie aan varen
met zijn gloed nieuwe rubberboot. Ik gooi mijn spullen boven op zijn spullen en
hij kan weer verder gaan varen richting de stek. De boot zit nu wel echt goed
vol en het varen gaat niet al te snel. Maar wat maakt het uit, het is goed weer
en we hebben alle tijd. We zijn ten slotte aan het vissen.
Rond
een uurtje of 5 staat alles opgebouwd. Pannenkoeken staan op het menu, de een
na de ander vliegt door de lucht. Beetje spek erop en het is weer een geslaagd
avondmaal. Nu er nog een geslaagde sessie van maken.
Dit
duurt echter niet lang. De vader van Stijn komt even langs en brengt meteen
geluk met zich mee. Een volle fluiter op mijn linker hengel. Na aanslaan is de
vis op volle toeren en is die niet te stoppen. We besluiten de boot in te gaan
en drillen hem daar van uit rustig af. Als we hem uiteindelijk weten te
scheppen zien we dat er een mooie vis in het netje ligt. Terug op de kant is
mijn vader ook even langs gekomen. We wegen de vis en maken wat foto’s. Wat een
super vis! Hopen dat er nog meer van zulke exemplaren de kant op komen.
 |
| 24pond super vis! |
Altijd
als de eerste vis gevangen is op een kanaal heb ik het gevoel dat het helemaal
los gaat. Helaas was dit niet het geval. Het bleef de rest van de avond rustig
en we besloten maar de slaapzakken op te zoeken. Ook al hadden we deze niet
echt nodig met het warme weer.
Als
we alle twee diep liggen te slapen worden we bruut verstoord duur een volle
fluiter van Stijn zijn rechter hengel. Stijn sprint de tent uit en pakt de
hengel op. Deze hengel lag over de 100 meter ver en het contact is nog een
beetje vaagjes. Na een flink aantal meters binnen gehaald te hebben wordt al
snel duidelijk dat het geen klein visje is. Het binnen hallen gaat niet
gemakkelijk en de karper gooit zijn volle gewicht in de strijd. Maar na enkele
minuten kan ik hem dan toch scheppen. En ja hoor, toen lag er weer een beer van
de berenkuil in de onthaakmat. En weer niet zo’n kleintje ook! Ik herken de vis
al redelijk snel. Op al haar twee haar ogen zit een soort van zwarte vlek en na
wegen blijkt die ook nog eens 28 pond te zijn. Deze vis heb ik namelijk vorig
jaar ook mogen vangen op 28 pond. Ik ben blij om te zien dat ze nog leeft en
dat Stijn haar ook eens mag vangen. En daar is hij zelf gelukkig ook blij mee!
 |
| oude bekende |
We
slapen nog een paar uurtjes verder tot dat we de tent uit koken, bakken nog wat
in het zonnetje en ruimen daarna rustig alle spullen weer op. We hadden nog wel
een visje in de ochtend verwacht maar we mogen niet klagen met het resultaat. Het
was namelijk weer een zeer geslaagde sessie!
Vangze!
Jordy
Geen opmerkingen :
Een reactie posten