Voorproefje - Bastiaan Molenaar

Na een aantal keer te hebben geblankt heb ik dit jaar dan eindelijk de zoete smaak van voldoening weer eens geproefd. De eerste karper van het jaar is geland!


De afgelopen tijd heb ik veel moeten leren voor examens. Een aantal school examens zijn inmiddels met succes afgesloten en een aantal moet ik nog maken. Met het vooruitzicht dat ik binnenkort bijna 3 maanden vakantie heb en met het feit dat ik m’n rijbewijs heb, zorgt dit ervoor dat ik soms enorme kriebels krijg! Die kriebels kan ik af en toe maar moeilijk in bedwang houden en zo heb ik mijzelf wijs gemaakt dat ik ook af en toe even moet ontspannen. Vissen is voor mij een uitkomst en met nog 2 dagen te gaan voor een volgend examen kan ik toch wel even een paar uurtjes gaan vissen?

Het was een mooie dag en er ontstonden plannen om lekker buiten op een winstille dag in het zonnetje met de korst te gaan vissen. Onderweg naar de fietsenmaker kwam ik al een vismaat tegen die precies dezelfde plannen had gemaakt als ik. Na even te hebben gepraat werden we het erover eens dat we beter allebei ergens anders konden gaan vissen. Het bleek namelijk dat nog iemand anders ook al op dezelfde plek wilde gaan vissen en het zou dan een beetje druk worden langs de waterkant.

Ik ging dus naar een ander water en daar aangekomen bleek dat het vrijfestijn al was begonnen. De paai had zijn intrede gedaan en na een tijdje het schouwspel van springende bakken te hebben aanschouwt ben ik maar rustig verder gelopen. Ik had nog nooit zoveel karpers op dat water gezien en nog nooit zoveel grote vissen überhaupt. Ik werd me ervan bewust dat die karpers niet te vangen zijn, omdat de hormonen de overhand hadden. Ondanks de overvolle populatie van paaiende karpers, had ik toch het idee dat ik heus nog wel een vis de kant op kon krijgen.

Na flink wat te hebben afgelopen vond ik dan eindelijk een paar potentiële karpers. Eentje lag heerlijk te zonnen en ik bedacht dat die wel trek had in een lekker geflavourde kattenbrok. Zeer secuur werd het gepresenteerd, maar tot grote ergernis van mij werd het volledig genegeerd door de vis. Zal ik dan toch een korst proberen, waar de karpers extreem schuw voor zijn? Ik kan het wellicht proberen, toch?

In eerste instantie niet de juiste keuze, want 1 karper was hem niet lang na het inwerpen meteen geboekt. Schattige kuikentjes hebben mijn plan namelijk weten te verzieken, door als een bezetene op het brood af te komen en de karper te laten schrikken. Zucht…

Toch wil ik het brood nog een kans geven en ik loop naar een andere karper toe die net ook niet hapgraag was naar de kattenbrokken. Het blijkt een juiste keuze te zijn! Het duurt niet lang voordat het witte brood naar binnen wordt gezogen, de lijn wordt strak getrokken en de haak zijn vlees vindt. Een mooi gevecht vindt plaats en ik mag niet lang daarna tevreden poseren voor de camera. De foto’s zijn niet perfect, maar met de zelfontspanner is het toch verdraait lastig!

Later die dag scheelde het een aantal keren niet veel of ik had nog een paar mooie exemplaren weten te haken. Uiteindelijk ben ik met een rood kleurtje naar huis gegaan, klaar voor een weekje buffelen voor examens.

Bastiaan Molenaar