Dit jaar ben ik begonnen met de opleiding Bos en
natuurbeheer in Velp. En omdat dit niet echt om de hoek ligt ben ik op kamers
gegaan in, jawel, Doesburg. Misschien dat er later nog wel een paar verhaaltjes
komen van Ijsselse karpers. Wie weet?! Maar goed, door dit hele kamer gebeuren
is het alweer een tijdje geleden dat ik heb kunnen vissen. Je kunt dus wel
begrijpen dat ik aardig zin had om weer eens een nachtje te gaan karperen.
Toen ik weer eens in het weekend thuis was sprak ik Bastiaan
over de spiegelkarper wedstrijd. Hij vertelde mij dat hij ging meedoen met
Stijn en Timo. Toen we het een beetje over hun tactieken hadden leek het mij
eigenlijk ook wel leuk om mee te doen. En aangezien ik al niet kon wachten om
te gaan vissen leek mij dit een mooi moment. Ik schreef me in voor de wedstrijd
en besloot op een stuk kanaal te gaan zitten waar ik het meest succes heb gehad
met het vangen van kanaal spiegels.
Vrijdagavond voordat ik een kijkje ging nemen bij de andere
jongens gooide ik nog even een kilootje Cold Max van Martin Sb op de stek.
Hopend dat het wat spiegeltjes zal aantrekken. Bij de andere jongens was het
goed gezellig. Timo ving al een schubje en ze hadden er aardig wat vertrouwen
in. Ik moest helaas alweer vroeg weg, er moest namelijk weer de volgende dag
gewerkt worden.
Eindelijk was ik klaar met werken en kon ik naar huis. Thuis
aangekomen at ik snel wat en daarna fietste ik naar de stek toe. Gelukkig zat
er niemand en kon ik net voor zonsondergang in gooien. Want die zon gaat
verdomd steeds sneller onder!
Rond half 1 kwam de eerste al uit de kroeg langs. Het was
Bastiaan die nog even zijn verhaaltje van zijn blank kwam delen met me. Het
kwam allemaal wat moeilijk uit zijn mond, maar ik kon hem gerust stellen dat ik
ook nog niks had. Rond 1uur besloot Bastiaan maar weer naar huis te gaan en te
gaan slapen en dat besloot ik ook maar te gaan doen. Maar niet voor lang, nee
want 2 uurtjes later stonden de volgende wankelaars voor me. Het waren Stijn en
nog twee andere vrienden die mijn even kwamen lastig vallen. Maar ik kon ook
Stijn gerust stellen dat ook ik nog niks heb weten te vangen. Dan maar even
opnieuw in gooien en een praatje met ze maken. Toen ik eindelijk weer lag te
slapen mocht ik er weer uit. En nee dit keer niet door nog een verdwaald
persoon. Nee, dit keer daar waar ik voor gekomen was. Ik kreeg een
twijfelachtige aanbeet, iets wat ik voor hier totaal niet gewend ben. Maar na
aanslaan voelde ik toch direct contact en kon het gevecht beginnen. Door de
stroming was het een beetje een raar gevecht waarop ik het ene moment dacht op
een iets wat kleinere karper en op het andere moment weer juist niet. Toen ik
hem eindelijk kon scheppen keek ik eerst snel in het net of het niet toevallig
een spiegel was. Maar nee geen spiegel maar wel een bak van een schub! Ik zette
snel alles klaar voor het wegen en een fotootje. De weegschaal gaf 25 pond aan
en het fototoestel mocht wat fotootjes maken. Nadat ik hem weer terugzette
genoot ik nog even na. Helaas geen spiegel maar wat een pracht schub!
Vangze!
Jordy
Jordy
Geen opmerkingen :
Een reactie posten