05 oktober, 2011

Nachtje op Blue Lagoon Deel 1


Het is maandag middag als het warme ochtend zonnetje door mijn kantoor rampje schijnt.

Het hoort nu toch te waaien? Te stormen? Te regen? Oftewel herfst te zijn?
Niet van dit alles lijkt te gebeuren, een kalme na zomer dag met een lekker zonnetje, strak blauwe lucht en een klein briesje. Snel even kijken wat de weer berichten doen. Mijn persoonlijke ik is blij,


De karper visser die in mij schuilt wat minder. Het feit dat karpers zich vaak laten meevoeren op de wind en dus meer zwemmen en dat mischien ook nog wel in de richting van je stek is meerdere malen bewezen. Echter vind ik een spiegel glad watertje met dauw en een laag hangend zonnetje nog veel mooier! Wat de vissen hier van vinden kan me op dit moment geen worst schelen! Die Najaar’s stormen volgen nog wel.



Snel neem ik contact op met stijn en samen besluiten we dat er een paar dikke bakken gevangen moeten worden. We kiezen er voor om op een niet al te gemakkelijk watertje te gaan vissen maar waar het gemiddelde gewicht wel boven de 10kg grens ligt. We besluiten wel om vast wat van onze snoepjes te gaan strooien zodat we de vang kans vergroten. Het water blijkt kraakhelder, erg mooi om te zien maar met die zon waarschijnlijk erg nadelig in de ochtend uren.

Vrijdag 19:00, we zijn aangekomen op de stek die dan gelukkig nog vrij is!
We bouwen zo snel als we kunnen op want we weten dat donker al rond een uurtje of 8 invalt.

Na een aantal minuutjes is het al duidelijk, uitvaren met zon licht zit er niet meer in… HELAAS!
Stijn is al druk heen en weer aan het varen als ik mijn rigjes beaas met een snow-man.
Ook heb ik een extraatje mee vandaag, een tijdje terug heb ik de prijs vraag van de  maand op
http://www.carpcity.nl gewonnen. Hierbij kreeg ik een Aminol bait spray, niet geschoten is altijd mis!

Ik spray mijn montage goed in en wacht tot de boot beschikbaar word afgeleverd.



Het is een uurtje of 9 als alles dan eindelijk goed ligt en we dan bezoek krijgen van Kuijper,
eventjes gezellig wat moet indrinken zegt ie. We drinken en we babbelen wat en stijn krijgt een zakker, vervolgt door een stijger, vervolgt door een zakker. Stijn bedenkt zich geen moment en mept aan, heel  verstandig met alle obstakels die er in dit water zijn. Helaas geen weerstand aan de andere kant van de lijn. Snel vaart stijn samen met jordy nog 1x alles uit en dan is het tijd om te gaan slapen.



We praten nog wat over de welbekende 15kg+ vissen van het water, wat zou dat prachtig zijn!
eindelijk die 30pond grens doorbreken. Laten we maar gaan slapen zeg ik, des te eerder kunnen we weer wakker gemaakt worden. Geen 10 minuten later schrik ik wakker, beet? Nee het is een gruwelijke beer die naast mij *een boom omzaagt (lees: Snurkt).Ik kom niet meer in slaap, De toppers van dit water zwemmen letterlijk door mijn gedachte.


Als ik klaar ben met ze allemaal op te noemen zak ik dan toch eindelijk weg in mijn slaapzak. Gelukkig, het is niet voor lang!

Velle piepen gieren er door de tent, ik schrik me werkelijk te pletter! Zonder het in de gaten de hebben geef ik stijn al een peptalk: Daar ga je jongen! Meteen hangen he! Rennen rennen rennen roep ik hem na! Echter als hij uit de tent stapt roept ie, jij bent het kerel!
Ik bedenk me geen moment en zet me vanaf mijn stretcher met een nood vaart naar mijn rodpod af.
Als ik daar aankom zie ik pas wat een gierende run het is! Mijn pieper slaat werkelijk op hol.
Ik pak de hengel op en meteen een paar zware dreunen. Hierna keert de vis om en laat zich zeer gemakkelijk binnen slepen, erg vaag allemaal. Snel komt hij op me af als ik naar stijn roep: we moeten de boot in gap! Ik spring er in en stijn rotzooit wat met het touw dat ik zeer onhandig heb vast gemaakt. De vis komt al ter hoogte van de boot alleen beukt ineens verschrikkelijk hard de rechter kant op! Nee nee nee roep ik naar mezelf, niet de steigers onder. Ik sta al te knikken voordat het werkelijk gebeurt is. De vis zwemt langs de tientallen palen die werkelijk volgepropt zitten met mosselen. Geen 2 seconden heb ik de bedenk tijd om druk te verminder, PATS! Er is niks meer.
Ik hou me groot door niet te schelden te vloeken of te tieren, inwendig kan ik wel janken!
2de run op een voor mij zo goed als nieuw water en ik ben instaat om hem onder de kant nog de verspelen. Ik haal 1x diep adem en voel wat misselijkheid opkomen, ik ben er goed ziek van.

Welke is het geweest? Die van 30, 32, 34, 36 of mischien wel die ene mega big?
Ik wil het allemaal niet meer weten, stijn weet mij te overtuigen dat het vast een kleintje is geweest.

Diep van binnen ga ik hier niet mee akkoord maar ik laat het niet merken.



Lees volgende week verder over ons avontuur op de blue lagoon!
Er komt nog veel meer!!   Dit was Deel  1

1 opmerking :