Korsterig weer – Bastiaan Cappendijk

Het is warm geweest de afgelopen weken, te warm. Om nog maar te zwijgen over de bloedverziekende hitte die er 2 weken geleden heerste. De karper moest hier gewoon op reageren na zo’n
middelmatige voorjaars/zomer periode, dit kan niet missen.

Het is rond een uurtje of 4 als ik uit m’n werk langs een kanaaltje rij. Zonder ook maar enige gedachtegang schiet mijn blik naar rechts (richting het water).Ik zie golfen ontstaan die werkelijk zo dik als stroop zijn. ‘’Waar komt dat nou vandaan?’’ flits er door m’n hoofd. Als ik het water benader dan zie ik het. Een groepje van 3 schubs ligt wat van de zon te genieten tussen de bossen wier die er momenteel in het water staan. Snel voer ik wat brood met pindakaas wat ik zelf te min vond voor die dag. Het doet ze niks.. Balen!!

De volgende dag ben ik terug. Samen met Jordy ga ik het nog eens proberen. Aangekomen zien we een aantal kleine groepjes karper vlak onder het oppervlak zwemmen. Niet veel later vinden we  een mooie schub die wat kleine blaadjes aanvalt opzoek naar eten. ‘’Dit word hem’’ zeg ik nog tegen Jordy. Ik gooi mijn korst ver achter de vis en laat hem doormiddel van wind en kleine rukjes steeds dichterbij hem komen. Nu heeft hij het signaal van de korst opgepikt en gaat er direct voor! Hangen!! Na een hard gevecht (enorme vinnen en wier waren de oorzaak) kan de vis dan eindelijk geland worden.

Na de uitputting van daarnet besluiten we alleen een fotootje te schieten en hem snel weer terug te zetten!

Dat was een prachtige vis, en dat alles binnen 5 minuten. Wat gaat er nog komen?

Nu was Jordy aan de beurt. Hij loopt snel verder de sloot af. Misschien ietsjes te snel.

Op de plek waar ik net mijn vis had weggelokt ligt er nu alweer een te snoepen van wat oppervlakte rommel. Snel gooi ik 2 goede handen met kattenbrokken in het water. Het duurt niet lang voordat ze het in de gaten hebben. De wolken met brokjes drijven richting Jordy. Ik roep/fluisterachtig Jordy het bericht toe. Jordy wacht geduldig af en slaat vervolgens toe! Na ook een drukke en lange dril kan het net er onder! Weer een mooi schubje! Deze besluiten we door zijn breedte wel even te wegen. 9,5 kilo’s is de uitkomst! Zeker de moeite waard dus.

We staan weer quitte en gaan allebei onze eigen weg. Ik keer wederom terug naar de plek waar het allemaal begon. Jordy volhard zijn weg stroomafwaarts zullen we maar zeggen. Goede keuze blijkt. Door de enkele brokjes die door zijn gedreven hebben een aantal karpers zich alweer naar de oppervlakte gewrongen. Na een beetje wikken en wegen lukt het Jordy,
karper nummer 3 is binnen! Wederom een schub.

Alsof het zo had moeten zijn gebeurt het. Het staat 2-1 voor Jordy, we volgen een soort van run om run principe. Jordy loopt weer door en ik blijf geduldig wachten. Nog geen 5 minuten later stort een mooie schub zich op een stuk brood wat ik of Jordy daarvoor van onze haak hebben afgegooid. Het gebeurt allemaal recht onder m'n voeten. Het lijkt nu een beetje het moraal van het verhaal te gaan worden. Beetje klieren en kloten en het staat weer 2-2 gelijk. Een mooie schub die wederom snel door ons werd terug gezet. Met zo'n laag zuurstof gehalte in het water moet je dit ook niet anders willen!

Dan slaat er een dip toe. Karpers spotten we moeizaam en aan de oppervlakte komen doen ze al helemaal niet meer! We lopen tot aan het laatste stuk van de sloot. Ik mag de laatste 10 meter gaan bekijken aangezien ik wel brandnetel gereedschap (voetbalsokken) bij me had en Jordy niet. Dit pakt letterlijk en figuurlijk uit in een cadeautje. Het laatste schubje kan, nadat Jordy de halve marathon moest afleggen om de onthaak mat te halen, echt geschept worden.

Werkelijk fantastisch! 5 mooie vissen in nog geen 3 uur tijd. Eindelijk weer is, (en echt, ik klop het af) een succes sessie voor mij. I’m back (H)

Stay Tuned,

Bastiaan Cappendijk