26 september, 2011

Stille hoop

Het is alweer een aantal weken geleden dat de zomervakantie zich afspeelde. Rond het einde van deze vakantie hadden Bastiaan, Stijn en ik(Jordy) nog een spannende sessie meegemaakt. Van een verslag schrijven kwam maar niks dus bij deze toch nog het verslag…


Voor dat het vissen begon hadden we een klein probleempje, namelijk waar gaan we zitten? Een plek vinden waar je goed met zijn drieën kan zitten is vaak erg lastig. Verschillende opties kwamen voorbij maar telkens was er wel iets wat ons niet aansprak. Toen kwam Bastiaan met het idee om bij de brug op de ringvaart te gaan zitten. Mijn antwoord hierop was eigenlijk direct nee. “ Je kan er net aan met zijn tweeën zitten, en als je er met zijn drieën gaat moet er sowieso iemand op kaal ringvaart vissen wat een stuk minder is.” Hoor ik mezelf nog zeggen. Bastiaan vond dit echter geen probleem, hij was zelf al van plan om niet bij de brug te gaan vissen. Naja dan gaan we daar maar zitten!
Deze weken was het weer behoorlijk slecht en het stroomde daarom ook aardig hard. Het voeren ging hierdoor lastig en de hoop zakte wat. Uiteraard zijn we niet zomaar te stoppen en vanwege het kleine beetje stille hoop dat we nog hadden, zijn we toch gaan zitten.
Ik en Stijn lagen bij de brug en Bastiaan het rechte noch saaie stuk ringvaart. Ik had al wat vaker op de plek gevist en vertelde tegen Stijn dat als er een run komt dat die waarschijnlijk van z'n linker hengel zal afkomen. En jahoor niet veel later was het al raak! Een run voor Stijn op ,jawel, zijn linker hengel. Het werd een flinke dril en na een aantal minuten lag er een nieuw record voor Stijn op de mat. Bastiaan gokte al 22pond en na wegen bleek het ook zo te zijn. 



Rond half 4 kwam er weer een run. Zelf verwachte ik het niet maar toch wist Bastiaan een vis te haken. Een mooie 16ponds karper was het gevolg. Uurtje later mocht ik gelukkig zelf ook nog een kanaal vechter drillen. Toen het ochtend werd gingen de karpers helemaal door het dolle heen. Eerst ving Bastiaan een kleintje en een paar uurtjes later hadden we er bijna 3 tegelijk! Eerst kreeg ik namelijk een run en toen die eindelijk in het schepnet lag kreeg Stijn een run. Of dat niet genoeg was vertrok Bastiaans hengel ook nog eens. Resultaat? 3 mooie kanaal schubs.
Ondertussen was de hoop flink gestegen en besloten we om nog een nacht te gaan.

Overdag bleven de hengels stil wat eigenlijk wel te verwachten was. Maar wat niet te verwachten was, was dat de hengels s’nachts en s’ochtends ook niks van hun lieten horen.
Bastiaan verspeelde nog een vis door de dikke lag drijvuil die er voor bij kwam maar daar bleef het bij. Tja het is niet altijd feest.

Vangze!

1 opmerking :