Het is zaterdag ochtend als om 7uur de wekker gaat. Over een
uurtje staat Bastiaan alweer op de stoep, en nee niet om een dagje te gaan
vissen. Nee, er moet namelijk eerst gewerkt worden. Er moeten aardbeien verkocht
worden. Als al de aardbeien verkocht zijn, ja dan mag er gevist worden en dat
gaan we ook zeker doen. Maar eerst maar proberen die aardbeien te verkopen…
“Voor u, 2,50!” en ja hoor daar gaat het laatste bakje
aardbeien. Nu snel alles opruimen, schoonmaken en naar huis gaan. Snel een paar
broodjes shoarma naar binnen proppen en alle vispullen op de kar gooien. Eindelijk
kunnen we gaan vissen.
De stekkeuzes hadden we vrijdag al gemaakt. Vaak gaat mijn
keuze uit naar de rechterkant. Deze kant heeft zo zijn voordeel dat als het
stroomt je er vrijwel geen last van hebt. Alleen koos ik dit keer voor de
linker kant. Waarom? Geen idee. Bastiaan vond het geen probleem, had hij dit
keer in ieder geval geen last van de stroming.
Aan de waterkant gekomen hebben we nog een uurtje de tijd voordat
het de rest van de avond gaat regenen. Snel de tent opzetten, hengels
optuigen/ingooien en dan wat boilies bij voeren. Alles staat op scherp, het
feest kan beginnen!
Echter blijven de runs uit, het gemaal daar in tegen niet.
Deze ging rond een uurtje of half 12 aan en de zware bonken lood moesten te pas
komen. Even snel alle lijnen opnieuw ingooien en nu maar hopen dat alles een
beetje op zijn plek blijft liggen.
Of het nu wel of niet bleef liggen de karpers hadden er geen
zin in. De gehele nacht bleef het stil. In de ochtend ging het gemaal gelukkig
weer uit. Dit was een mooi moment voor ons om alles nog een keertje terug op
zijn plek te gooien. Bijna elke lijn zat wel ergens achter vast en zo was het
weer een flink gekloot op de vroege zondagochtend. Na enkele zakken binnen te hebben
gesleept lag alles weer keurig op zijn plekje.
Het vroege opstaan was geen verkeerde keuze, want na een
klein half uur krijg ik een terugloper. Iets wat we eigenlijk bijna nooit
krijgen op een kanaal. Vaak zijn het volle fluiters. Na het oppakken van de
hengel voel ik toch dat er een karper aan de andere kant van de lijn zit.
Waarschijnlijk was de karper nog een beetje moe van het stromende water, want
echt vechten deed ze niet. Bastiaan schept de vis en op het zelfde moment krijgt
hij zelf enkele piepen. Hij rent naar zijn hengel en pakt hem op. Helaas schiet,
wat het dan ook mocht zijn, los. Dan maar even de gevangen karper op de foto
zetten. Met mijn nieuwe spiegelreflex camera kunnen we aardig wat mooie foto’s
maken.
Na een lekker ontbijtje gemaakt te hebben blijven we nog tot
in de middag zitten. Ook al mochten we maar één enkele karper vangen, het was
wel weer eens een gezellige sessie met zijn tweeën.
Vangze!
Jordy
Jordy
Geen opmerkingen :
Een reactie posten