Dubbel ongeluk brengt geluk - Bastiaan Cappendijk

Karma, yin yang, geweten en zen. Zomaar een aantal begrippen waarbij sommigen mensen direct zullen denken aan hun gedrag. Wie slecht is ontvangt pech en ellende en wie goed doet zal rust en vrede te gemoed komen. Enkele van jullie kunnen zich hier misschien in vinden en anderen halen hun schouders er voor op.

Ik ben zo’n schouder ophaler. Wat heeft dit nou met vissen te maken? Nou, herinneren jullie je de pechtstek nog? Juist! Toen viel alles “in het water”. Tijd voor een revanche. Trouwens het is 20”13”, een jaar met het pech getal in zich. Als we dan toch de regeltjes van het goede gedrag volgen, pech + pech is gelijk aan min en min, plus dus.

Om het lot een handje te helpen voeren Stijn en ik een aantal dagen voor, net als toen het geval was. De linker helft van de stek wordt voorzien van Monstercrab en de andere kant van Roasted nut. We ontketenen een wedstrijdje tussen deze toppers.

Vrijdag is het “gehaktdag”. We arriveren net na het avondeten op de stek, voor ons doen vroeg. Nog voor we ingooien zien we vis springen, ik beleef een Déjà vu. Alsof onze zolen in de fik staan tuigen we alles op en positioneren de rigs op exact de goede plekken. Geen 10 minuten laten krijg ik een langzame aanbeet welke oppakken loos alarm blijkt te zijn, lijn zwemmer?

Als Stijn en ik de laatste haringen in de tent prikken schiet Stijn z’n hengel (roasted nut) er vandoor. De vis is door het shocker-effect kennelijk van de wijs en ligt na enkele ogenblikken in het net. Na wegen blijkt de vis 7 kilogram maar het plezier is er niet minder om. “Dit is wel heel snel man” roep ik richting Stijn. We zijn door het dollen heen maar blijven bescheiden, we weten immers hoe het tij hier kan keren.

            Om ons "vluggertje" toch een beetje te vieren, verwennen we ons zelf een beetje.

Pas om half 2 ’s nachts komt er weer leven in de brouwerij. We hanteren een run om run principe en dit keer is het mijn beurt. Wederom is het een roasted nut hengel van Stijn. Na een obstakel te hebben getrotseerd ligt er een prachtig schuppie in de mat die na een paar kiekjes meteen weer terug mag.

Ook nu duurt het weer lang, maar ach, we zijn in ieder geval goed uitgerust. Als Sijn en ik in de zwaarste slaap van die nacht beland zijn giert er een hengel (monstercrab) van door. Ondanks dat het dit keer de beurt was aan Stijn lanceert hij mij naar buiten. “Pak hem maar man!”. Stijn heeft gezien dat het een hengel van mij was en weet ook dat deze nieuw en ongebruikt zijn. Tenminste, voor mij. Stijn mocht eerder al zijn prachtige spiegel drillen op deze stokken. De sport is aan mij, de eer aan Stijn.

De run deed een flinke vis vermoedde maar het tegendeel is waar. Een kleine spierbonk komt tegen zijn zin in de kant op. Ondanks dat deze vis gevangen werd aan een monstercrab boilie lag de onthaakmat vol met roastednut overblijfselen. Waarschijnlijk had deze vis een meerdere gangen diner in de planning.

 Niet veel later pakken we voldaan in. Resultaat: 1,5 vis per persoon zullen we maar zeggen, een overwinning voor de roastednut boilie en twee uitgeruste vissers. Een mooiere sessie hadden we ons niet kunnen wensen.

De vissen zijn los en de vissers misschien wel losser. Dus...

Stay Tuned,
Bastiaan Cappendijk